14
اردیبهشت
1404
مولف:
نسرین رضوانی فر
/
دسته:
عمومی
/
رتبه دهید:
بسم الله الرحمن الرحیم
سپیده چهاردهم اردیبهشت ماه هر سال که می‌زند، دل‌های خانواده بزرگ سمپاد پر از شکوه خاطرات بهاری می‌شود؛ قصّه‌های قدیمی جان می‌گیرند و آرمان‌ها و دغدغه‌های مشترک سر برمی‌آورند: تلاش برای اثر گذاری حداکثری، حل مسأله کشور، تجربه‌های جسورانه، یادگرفتن از شکست و تربیت تمام‌ساحتی ...
سپیده چهاردهم اردیبهشت ماه هر سال که می‌زند، کوچکترها به یاد بزرگ‌ترهای سمپادی - مدیر و معلّم و مربّی - می‌افتند و خاطرات زندگی زیر سقف بلند سمپاد در ذهن‌ها زنده می‌شوند. درس‌هایی که در سمپاد گرفته‌ایم: سخت کوشی، صداقت، صراحت، دانش عمیق، مهارت‌های کاربردی و عشق به آب و خاک و تمدّن، پیش چشم‌مان رژه می‌روند و بی‌اختیار به احترام استادهای بلند‌بالای سمپادی از جا بلند می‌شویم.
سپیده چهاردهم اردیبهشت ماه هر سال که می‌زند، یک سؤال هزار باره به دامن دلمان چنگ می‌زند که مسؤولیت‌مان را -آیا- به‌درستی انجام داده‌ایم؟ توانسته‌ایم -آیا- که فرزندان با استعداد ایران را یک گام به آرمان اثرگذاری نزدیک‌تر کنیم؟ از دستمان برآمده -آیا- که ایفای نقش دشوار تربیت در سمپاد را برای معلم و مربّی و مدیر سمپادی آسان‌تر کنیم؟ توفیق داشته‌ایم -آیا- که وظیفه تکریم و تقدیر از استادان عالی مقام سمپادی را به درستی به انجام برسانیم؟
سپیده دم چهاردهم اردیبهشت ماه هر سال که می‌رسد دست دعایمان بلند می‌شود:
برای دانش‌آموزان هم‌سمپادی به آرزوی موفقیت و اثرگذاری؛
برای مربیان سمپادی به آرزوی سلامتی و سربلندی؛
برای معلمان سفرکرده سمپادی به بخشایش الهی و آرامش روح؛
و برای ایران عزیزتر از جان به بهرهمندی حداکثری از نعمت الهی نخبگان که پارههای تن این سرزمینند...
چهاردهم اردیبهشت ماه بر همه سمپادی‌های پرتلاش و بر ایران پرافتخار مبارک باد.
الهام یاوری
فارغ التحصیل و مسوول سمپاد
تعداد مشاهده
(5)
نظرات
(0)